Wyścig z rurkami

Przygotowanie:

Rozdajcie wszystkim uczestnikom zabawy grube plastykowe rurki. Oprócz tego przygotujcie dwa małe kawałki papieru. Na jednym namalujcie czerwony krzyżyk, na drugim niebieski.

Przebieg gry:

Połóżcie oba kawałki papieru na stole. Utwórzcie dwie jednakowe drużyny i ustawcie się drużynami według wzrostu wzdłuż jednej linii.

Podczas sztafety przeciwnicy stoją naprzeciwko siebie wzdłuż równoległych linii. Każdy zawodnik wkłada swoją rurkę do ust i przytrzymuje ją jedną ręką.

Sztafetę otwierają najmłodsi uczestnicy zabawy. Wciągając przez rurkę powietrze, przytrzymują kawałek papieru przy wlocie rurki.

Podniesienie skrawka papieru ze stołu jest dosyć łatwe. Ale potem trzeba podać go koledze z drużyny! Moment przekazywania papieru jest w tej grze najtrudniejszy.

Ważne: pamiętajcie, że papier może wędrować od jednej rurki do drugiej tylko za pomocą wciągania powietrza. W żadnym momencie nie wolno pomagać sobie rękami.

Tajemniczy przedmiot

Przygotowanie:

Wybierzcie spośród siebie kapitana. Najlepiej zróbcie to za pomocą rymowanej wyliczanki: "Ene, due, rabe, połknął bocian żabę, a żaba Chińczyka, z tego więc wynika: raz, dwa, trzy, kapitanem jesteś ty!".

Do woreczka z nieprzejrzystego materiału kapitan wkłada różne małe przedmioty. Oczywiście żadne dziecko nie powinno ich zobaczyć.

Przedmiotów powinno być dwa razy więcej niż biorących udział w zabawie osób. Bardzo ważne, by kapitan wybrał przedmioty całkowicie bezpieczne, żeby nikt nie mógł się o nie skaleczyć.

Przebieg gry:

Wszyscy uczestnicy stają w kręgu. Kapitan pokazuje woreczek pierwszej osobie, a ta wkłada rękę do środka i łapie jakiś przedmiot, ale go nie wyjmuje. W ciągu 10 sekund musi odgadnąć, co trzyma w ręku. Pozostali uczestnicy odliczają głośno czas.

Kiedy czas minie, gracz odpowiada i dopiero teraz może wyjąć tajemniczy przedmiot z woreczka. Za każdy odgadnięty przedmiot otrzymuje punkt. Jeżeli odpowiedź była nieprawidłowa, gracz odpada z gry.

Jeśli gracz nie wie, jaki przedmiot trzyma w ręku, pozostawia go w woreczku. W następnej rozgrywce może ponownie popróbować szczęścia. Jedna rozgrywka trwa dotąd, aż wszystko zostanie wyjęte. Do następnej woreczek napełnia się nowymi przedmiotami.

Kwiaty z bibuły - wiosenna ozdoba pokoju

https://miastodzieci.pl/zabawy/kwiaty-z-bibuly/

Gra w kręgle "choinka"

Przygotowanie:

Jeżeli nie macie prawdziwych kręgli z drewna lub plastiku, przygotujcie dziewięć jednakowych butelek. Wsypcie do nich piasek albo ryż na wysokość 3 cm i mocno je zakręćcie. Oprócz tego potrzebne będą piłka, ołówek i kartka papieru.

Przebieg gry:

Kręgle zawsze ustawia się tak samo. Z przodu stoi jeden, w następnym rzędzie dwa, w trzecim trzy kręgle. Czwarty rząd składa się znowu z trzech kręgli, a za nim pośrodku stoi jeden kręgiel.

Zaznaczcie linię startu oddaloną około 4 m od pierwszego kręgla. Utwórzcie dwie drużyny. Każda drużyna zapisze na kartce rzędy cyfr w kształcie choinki, czyli tak, jak ustawione są kręgle. Drużyny toczą piłkę na przemian. Po każdym rzucie liczy się przewrócone kręgle. Następnie skreśla się odpowiednią liczbę w choince.

Na nic się więc nie zda, gdy któryś gracz zawsze zbija dziewięć kręgli. Dziewiątkę zbija się tylko raz. Wygrywa drużyna, która pierwsza skreśli wszystkie cyfry w swojej choince. 

U nas w domu

Przebieg gry:

Grę rozpoczyna jeden z uczestników, który wymyśla pytanie dotyczące waszego domu. Oczywiście sam musi znać odpowiedź na nie odpowiedź.

Podchwytliwe mogą się okazać nawet najprostsze pytania, takie jak: "gdzie najbardziej lubi leżeć nasz pies?" albo "jaki kolor mają kafelki w łazience?.

Kiedy pytanie zostało zadane, pozostali gracze rozpoczynają zgadywanie. Kto pierwszy poda prawidłowe rozwiązanie, otrzymuje punkt i może wymyślić następne pytanie. Wygrywa ten, kto pierwszy zgromadzi na swoim koncie pięć punktów.

Odrobina natury w domu:

https://miastodzieci.pl/zabawy/bezobslugowy-ogrod-w-butelce-terrarium/

Jeden, dwa, hop!

Przebieg gry:

Usiądźcie w kręgu. Najstarszy gracz wybiera liczbę od 2 do 9. Im niższa liczba, tym gra będzie trudniejsza.

Jeżeli gracz wybrał np. liczbę 3, oznacza to, że od tej chwili nikt nie może jej wypowiadać. zakazane są także te liczby, w których występuje trójka, a więc 13, 23, 30 itd.

Dotyczy to również liczb podzielnych przez 3. Wszystkie zakazane liczby są zastępowane przez słowo "hop"!

Jeden z uczestników rozpoczyna grę mówiąc "jeden". Jego sąsiad z lewej strony liczy dalej: "dwa". Następny gracz nie może powiedzieć "trzy". Zamiast tego woła: "hop". Następny uczestnik kontynuuje liczenie, mówiąc "cztery".

Im dłużej trwa gra, tym jest ona trudniejsza. Kiedy jeden z graczy zapomni powiedzieć "hop" albo wypowie to słowo w niewłaściwym miejscu, jest wykluczony z gry. Wygrywa ten, kto pozostanie jako ostatni.

Okręty

Przygotowanie:

Każdy gracz powinien mieć kartkę papieru i pisak.

Przebieg gry:

Każdy gracz na swojej kartce rysuje dwa jednakowe kwadraty, które symbolizują morze. Na obu kwadratach rysuje siatkę składającą się ze stu pól (wygodniej użyć kartki w kratkę).

Teraz siatkę należy oznakować: poziomo u góry wpisujemy liczby od 1 do 10, pionowo przy każdym wierszu piszemy litery od A do J.

W ten sposób powstały dwie morskie "mapy". Każdy gracz w tajemnicy przed drugim rozmieszcza na morzu swoją flotę składającą się z czterech okrętów: największy jest pancernik, gdyż zajmuje pięć pól. 4 pola zajmuje krążownik, 3 pola - trałowiec. Mała łódź podwodna składa się z 2 pól. Okręty zaznacza się krzyżykami.

Ważne! Krzyżyki przedstawiające jeden okręt muszą znajdować się w jednej pionowej lub poziomej linii i nie mogą się przecinać.

Flota każdego gracza powinna składać się z takiej samej liczby okrętów. Przeciwnik nie może wiedzieć, jak zostały one rozmieszczone, dlatego uważajcie, aby nie być obserwowanym. Celem gry jest bowiem odgadnięcie pozycji wrogich okrętów i ich zatopienie.

Grę rozpoczyna jeden z graczy nazywając dowolne pole, np. B3. Jego przeciwnik sprawdza na swojej mapie, co znajduje się na polu B3. Jeżeli jest tam jakiś statek, mówi: "trafiony". Gdy wskazane pole jest puste, mówi: "pudło".

Napastnik zaznacza na swojej pustej mapie, czy strzał na pole B3 był trafny. Następny strzał należy do drugiego gracza. Podaje on przypuszczalną pozycję okrętu na mapie przeciwnika. Obaj gracze na zmianę starają się odkryć i zatopić statki przeciwnika.

Jeżeli strzał jest trafiony, gracz kontynuuje "ostrzał", aż chybi. Zatopienie statku następuje, gdy cały okręt zostanie zlokalizowany na mapie i trafiony. Mówi się wtedy: "trafiony, zatopiony!".

Zwycięża gracz, który pierwszy zatopi okręty przeciwnika.

Kwiatek w słoiku - domowy sposób na kulę ze "śniegiem"

https://miastodzieci.pl/zabawy/kwiatuszek_ukryty_w_sloiczku/

Dzisiaj zabawa ruchowa i liczbowa:

Przygotowanie:

Dla każdego uczestnika zabawy przygotuj po dwie klamerki do prania, które są teraz "pchłami". Wszyscy stają się włóczęgami.

Uczestnicy zabawy przypinają do swoich ubrań klamerki - jedną powyżej talii, np. do koszulki czy bluzy, drugą poniżej, czyli do spodni.

Przebieg zabawy:

Nie chodzi o to, by uwolnić się od własnych pcheł, lecz by ich złapać jak najwięcej!

Wytyczcie pole zabawy. Ustańcie do siebie plecami, kucnijcie i zamknijcie oczy.

Jeden z graczy mówi: "Kukuryku!'. Na ten głos budzą się wszyscy i stają szybko na nogi. Rozpoczyna się polowanie na pchły!

Każdy uczestnik stara się ukraść innemu klamerki. Kiedy mu się to udaje, przypina sobie klamerkę do ubrania w widocznym miejscu. Kto zdobędzie wszystkie klamerki, zostaje królem pcheł!

Wykradanie orzechów

Przygotowanie:

Przygotujcie trzy kostki do gry i jeden plastikowy kubek. Oprócz tego każdy gracz otrzymuje po trzy orzechy, które kładzie przed sobą na stole.

Przebieg gry:

Zajmijcie miejsca wokół stołu. Jeden z graczy bierze kubek, potrząsa kostkami i odwraca kubek do góry dnem. Zanim kostki zostaną odkryte, gracz musi głośno policzyć do trzech. Następnie kubek zostaje zdjęty.

Ile punktów jest na wierzchu? Każdy z graczy jak najszybciej dodaje w pamięci punkty. Kto pierwszy poda wynik, może odebrać jeden orzech któremuś graczowi i wykonać rzut kostkami.

Ten, kto podał błędny wynik, nie otrzymuje orzecha, lecz musi go oddać osobie, która rzucała kostkami. Gracz, który straci wszystkie orzechy, odpada z gry. Wygrywa ten, kto zdobędzie wszystkie orzechy.

Sprawdźcie, jak zrobić tulipany metodą quilling:

https://miastodzieci.pl/zabawy/wiosenny-tulipan/

Witajcie po weekendzie, dzisiaj propozycje dwóch gier liczbowych:

Przygotowanie:

Przygotujcie przezroczyste pojemniki: szklankę, słoik lub wazon. Napełnijcie je groszowymi monetami, szklanymi kulkami, ziarenkami grochu lub ryżu, których nie powinno być więcej niż 50.

Przebieg gry:

Usiądźcie w kręgu, pośrodku ustawcie pojemnik z drobnymi przedmiotami, zastanówcie się przez minutę, ile ich jest?

Nikomu nie wolno dotykać pojemnika, wszyscy muszą zachować pewien odstęp. Gdy czas minie, gracze podają kolejno swoje propozycje.

Następnie wysypuje się zawartość pojemnika i przelicza. Kiedy wynik jest już znany, porównuje się go z podanymi liczbami. Kto najlepiej oszacował liczbę?

Oczko

Liczba uczestników: 2

Przygotowanie:

Do tej gry potrzebna jest kostka.

Przebieg gry:

Obaj gracze rzucają na przemian kostką, aż któryś z nich zdobędzie 21 punktów. Przy tym zlicza się razem rzuty. Gracz, którego wynik jest bliższy 21 wygrywa pojedynek. Ale uwaga: gdy gracz jest zbyt chciwy i jego wynik przekracza 21, to przegrał!

Oto przykład: Gracz A rozpoczyna i wyrzuca czwórkę, a jego przeciwnik szóstkę. W tej chwili prowadzi więc gracz B.

Gracz A ponownie rzuca kostką, tym razem wychodzi mu szóstka. W sumie ma więc 10 punktów. Jego przeciwnik wyrzuca trójkę i tym samym traci przewagę.

Ale za to może jeszcze raz rzucić kostką, ponieważ musi przekroczyć dziesięć punktów. W ten sposób gracze starają się prześcignąć.

Jednakże w pewnym momencie należy zachować ostrożność! Przypuśćmy, że gracz A ma 19 punktów, a jego przeciwnik 17. W takim wypadku prowadzący powinien zrezygnować z dalszych rzutów, gdyż ryzyko przekroczenia 21 jest bardzo duże.

Jeżeli gracz B chce wygrać ten pojedynek, ma na to tylko jeden sposób. Musi przekroczyć 19 punktów, ale jednocześnie nie może też przekroczyć 21 punktów, ponieważ wtedy przegra.

Gdy graczowi B uda się zdobyć 20 punktów, gracz A może go jeszcze pokonać, wyrzucając dwójkę. Wygrywa bowiem ten, kto zdobędzie dokładnie 21 punktów.

Pomysł na bańkowe arcydzieła:

https://kreatywnachwila.pl/obraz-malowany-kolorowymi-bankami-mydlanymi/

Przygotowanie:

Każdy uczestnik zabawy otrzymuje dwie złożone przez środek podwójne strony starej gazety.

Przebieg zabawy:

Przed rozpoczęciem zabawy wytyczcie linie startu i mety. Odległość między nimi powinna wynosić tyle, żeby zmieściło się trzydzieści położonych jedna obok drugiej stron gazet.

Każdy uczestnik kładzie jedną stronę gazety na linii startu i na niej staje. Drugą stronę trzyma w ręce.

Na dany znak wszyscy zaczynają budować "most" do mety za pomocą gazet. Stojąc na jednej stronie gazety, kładźcie na ziemi drugą stronę i na nią przeskakujcie. Podnoście z ziemi pierwszą stronę gazety i kładźcie ją teraz przed sobą. Róbcie to tak długo, aż pierwsza osoba w ten sposób dotrze do mety. Ale uwaga: ten, kto nie trafi na gazetę, poparzy sobie stopy i wypada z gry!

Domino słowne

Przebieg gry:

Wybierzcie gracza, który wymyśli pierwsze zdanie. Nie ma żadnych ograniczeń, jak ono ma brzmieć. Popuśćcie wodze fantazji!

Gra może rozpocząć się jakimś prostym zdaniem: "Lubię bawić się w piasku". Teraz przychodzi kolej na następnego uczestnika. Zapamiętuje on ostatni wyraz tego zdania i rozpoczyna od niego nowe: "piasek jest na pustyni".

Kolejny uczestnik wymyśla zdanie, które rozpoczyna się od słowa "pustynia", np.: "pustynia jest gorąca i sucha".

W ten sposób rozbudowuje się dalej domino, aż powstaje zajmująca opowieść.

Trochę wiosny w pokoju? 

https://miastodzieci.pl/zabawy/wiosenny-wianek/

Prawda czy fałsz?

Przebieg gry:

W tej grze możecie sprawdzić swoją wiedzę. Każdy jej uczestnik wymyśla trzy twierdzenia, które mogą być prawdziwe lub fałszywe. Ważne, aby on sam znał prawidłową odpowiedź.

Pierwszy wypowiada się najmłodszy gracz. Może on twierdzić, że: "Wszystkie ptaki potrafią latać!". Pozostali gracze zastanawiają się, czy ta wypowiedź jest prawdziwa. Po kolei są przepytywani: "czy to prawda, czy fałsz?"

Gdy wszyscy odpowiedzą, gracz, który zadał pytanie, podaje prawidłową odpowiedź. Np.: "Fałsz! Istnieją ptaki, które nie potrafią latać, na przykład pingwiny." 

Każdy gracz, który powiedział "fałsz", otrzymuje punkt. Teraz następny uczestnik wypowiada swoje twierdzenie. Gra kończy się, gdy każdy uczestnik przedstawi swoje trzy twierdzenia.

Wygrywa ten, kto podał najwięcej prawidłowych odpowiedzi.

Kapelusz, laseczka, parasol

Przebieg zabawy:

W tej zabawie wszyscy maszerują równym krokiem recytując wierszyk i wykonując określone ruchy rękami i nogami. Stańcie jeden obok drugiego i weźcie się pod ręce. A oto wierszyk:

I raz, i dwa, i trzy, i cztery, i pięć

i sześć, i siedem, i osiem, i dziewięć, i dziesięć!

Kapelusz, laseczka, parasol,

i w przód, i w tył, i w bok!

Pięta, palce, pięta palce

Noga w górę, hop!

Wypowiadajcie wiersz rytmicznie i maszerujcie w jego takt. Zacznijcie wszyscy od prawej nogi. Przy słowie "kapelusz" wykonajcie taki ruch, jakbyście zdejmowali go na powitanie. Przy "parasol" zróbcie ręką taki gest, jakbyście trzymali nad głową parasol.

Następny wers wskazuje ruch, jaki trzeba wykonać prawą nogą: stopę wysuńcie do przodu, potem do tyłu i w bok. Następnie dwa razy dotknijcie ziemi na zmianę piętą i palcami. Na koniec zróbcie nogą wymach wysoko do góry!

Gdy wyrecytujecie wierszyk, powtórzcie od nowa: "I raz, i dwa, i trzy...".

Propozycja na dzisiaj: stworkowy pojemnik na przybory

https://miastodzieci.pl/zabawy/stworkowy-przybornik-recykling/

• Chrząszcz brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie, w szczękach chrząszcza trzeszczy miąższ, czcza szczypawka czka w Szczecinie, chrząszcza przechrzcił wąż, strząsa skrzydła z dżdżu, a trzmiel w puszczy, tuż przy Pszczynie, straszny wszczyna szum...
• Czy się Czesi cieszą, gdy się Czesio czesze?
• Czarna krowa w kropki bordo gryzła trawę, kręcąc mordą.
• Gdy Pomorze nie pomoże, to pomoże może morze, a gdy morze nie pomoże, to pomoże może las.
• Idę nos trę, kra krę mija, tu lis ma norę, sarna tor mija.
• Idzie Sasza suchą szosą, suszy sobie swoje szorty.
• Idzie Idzi i Idzi nie widzi, że za Idzim idzie Idzi.
• Leży Jerzy na wieży i nie wierzy, że na wieży jest sto jeży i pięćdziesiąt jeżozwierzy.
• Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego.
• Król królowi tarantulę włożył czule pod koszulę.
• Nie pieprz Pietrze wieprza pieprzem, bo przepieprzysz wieprza pieprzem. 
• Pchła pchłę pchała, pchła płakała.
• Spadł bąk na strąk, a strąk na pąk. Pękł pąk, pękł strąk, a bąk się zląkł.
• Na peronie w Poroninie pchła pląsała po pianinie. Przytupnęła, podskoczyła i pianino przewróciła.
• Połóż rewolwer na kaloryferze.

KONKURS  PLASTYCZNY

„POSTACIE Z BAJEK WITAJĄ WIOSNĘ”

1. Informacje ogólne:

CELE:

- poznawanie literatury dla dzieci – bajek,

- zainteresowanie literaturą dziecięcą,

- kształtowanie wrażliwości,

- rozbudzanie twórczej kreatywności,

- rozwijanie indywidualnych zdolności plastycznych,

- budzenie zainteresowania różnymi technikami plastycznymi.

ORGANIZATORZY KONKURSU:

- Iwona Staniszewska (biblioteka)

- Olga Przywoźna (świetlica)

INFORMACJI NA TEMAT KONKURSU UDZIELĄ:

- Iwona Staniszewska (biblioteka)

- Olga Przywoźna (świetlica)                             

2.  Informacje organizacyjne:

- konkurs polega na graficznym przedstawieniu bohatera/bohaterów dowolnej bajki w wiosennej scenerii.

- konkurs skierowany jest do klas I-III.

- technika plastyczna dowolna.

- format A4

3. Przebieg konkursu:

- warunkiem uczestnictwa jest przesłanie pracy online (zdjęcie) do organizatorów przez pocztę LIBRUS

- na Wasze prace czekamy 2 tygodnie.

- przesłane prace będą wystawione na szkolną stronę internetową i szkolnego FB.

- po powrocie do szkoły wszystkie prace będą wyeksponowane w gablotach szkolnych.

ZAPRASZAMY DO WZIĘCIA UDZIAŁU!!!

                                                                                Iwona Staniszewska

                                                                                Olga Przywoźna

Gra słowna:

Co kryje się w twoim nazwisku?

Dla dzieci od 6 lat
Liczba uczestników: 1-10

W tej grze dobrze jest, kiedy ma się nazwisko składające się z wielu różnych liter.

Przygotowanie:

Gracz powinien mieć kartkę papieru oraz długopis lub ołówek. 

Przebieg gry:

Na kartce napisz swoje nazwisko i policz litery. Jeśli twoje nazwisko składa się z mniejszej liczby liter niż 8, dopisz jeszcze swoje imię. Celem zabawy jest utworzenie z liter nazwiska jak największej liczby wyrazów. Te same litery mogą być używane kilkakrotnie. Jeśli ktoś nazywa się np. Łukasz Nowak, to z liter jego imienia i nazwiska można utworzyć następujące wyrazy: ławka, kasza, łuk, kuna, itd. Za każde słowo otrzymujesz punkt. Ile ich zdobędziesz?

Gra słowna:

Niezwykłe miejsca

Dla dzieci od 8 lat

Liczba uczestników: 1-5

Zauważyliście może, że w wielu nazwach miejscowości pojawiają się takie same wyrazy albo nazwy zwierząt lub imiona ludzi? Mamy nazwy miejscowości, w których występuje wyraz “wola” lub “wólka”, “wieś” lub “góra”. Są też takie, w których można rozpoznać imię żeńskie lub męskie. Na przykład “Józefów”, “Tomaszów” czy “Marysin”. 

Przygotowanie:

Przygotuj atlas, może być szkolny, na końcu zawiera on stronę z indeksem nazw geograficznych i większych miejscowości. Potrzebny też będzie ołówek i kartka.

Przebieg gry:
Odszukaj jak najwięcej nazw miejscowości, w których występuje wyraz “góra”. Spróbuj poszukać nazw zawodów, roślin, zwierząt lub nazwisk. 

Gra słowna

Wąż z liter 

 

dla dzieci od 6 lat

liczba uczestników: 1-10

 

Przygotowanie:

Do tej gry są potrzebne kartki papieru i ołówki lub długopisy.

 

Przebieg gry: 

Przed rozpoczęciem gry każdy zapisuje na swojej kartce alfabet w kształcie węża. Po zapisaniu każdy uczestnik wymyśla długi, ale mający sens wyraz, który składa się z jak największej liczby różnych liter. Gracz, który znalazł takie słowo, zapisuje je, a następnie skreśla ze swojego węża występujące w nim litery. Potem wymyśla nowe słowo. 

Drugie słowo powinno składać się z innych słów niż pierwsze. Celem gry jest utworzenie jak najmniejszej liczby słów z jak największej liczby liter.

 

Zabawa słowna
Nie ma róży bez kolców

 

dla dzieci od 8 lat

liczba uczestników: 2-5

 

Przebieg gry:

W tej grze chodzi o to, aby tworzyć jak najdłuższe ciągi wyrazów. Wybrana osoba wymyśla zdanie, w którym, tak jak w znanym przysłowiu: “Nie ma róży bez kolców”, występują wyrazy: “Nie ma … bez …”, np. “Nie ma zimy bez śniegu”.

Następny uczestnik zabawy tworzy nowe zdanie, które zaczyna ostatnim wyrazem ze zdania poprzednika. Może to być np.: “Nie ma śniegu bez lodu”. Następna osoba mówi: “Nie ma lodu bez łyżew”. Twórzcie w ten sposób nowe zdania, pamiętając by ciągi wyrazów były jak najdłuższe.